
Zelfs de antichrist kan huilen als zijn liefje hem verlaat... Helaas heb ik die zin in verschillende vormen de laatste tijd in nagenoeg elke recensie gelezen over de nieuwe plaat van Manson "Eat me, Drink me". Een plaat die misschien meer aandacht verdiend op zichzelf dan het liefdesleven van zijn maker. Goed, ik heb deze plaat ook geluisterd zonder me verder te veel in de expressieve component te verdiepen want ik zou net zo goed geen gezeur over mijn eigen liefdesleven, of het gebrek daaraan aan moeten horen dus naar de plaat.
Mijn hernieuwde interesse in Marilyn Manson heeft misschien ook te maken met het zien van zijn optreden op Pinkpop 2007 waar ik dus aanwezig was. In plaats van de shockrock act waar hij bekend om staat was er een heus optreden aan de gang waarbij nog muziek gemaakt werd ook. Dit is ook wel wat overeenkomt met de nieuwe plaat. De shock boodschap is weg en heeft plaats gemaakt voor muziek die op zichzelf mooi is. Van opener 'If I was your vampire" tot titelnummer "Eat me, drink me" is het een plaat die geluisterd wil worden. Nee, het is geen vrolijke meezinger geworden. De melancholie druipt er van af met het beklemmende, donkere stemgeluid van Manson en de daarbij horende gothic rock. Gothic Rock? Waar zijn die industrial beats heen? Juist! Deze hebben plaatsgemaakt voor het nieuwe geluid van Marilyn Manson met een spookachtige synthesizer. Single "Heart Shaped Glasses" heeft een ruwe kracht in zichzelf en klinkt wanhopig. Sommige nummers verbazen echt zoals "Red Carpet Grave" wat niet tot lucht happen toekomt, of de ballade "Just a Car crash away" en het slepende "They said Hell 's not hot".
Helaas zijn de nummers "Are you the Rabbit" en "You and me and the devil makes three" de tegenvallers van de plaat, die opvallend genoeg juist klinken als de oude Marilyn Manson.
De Antichrist zal nooit gaan zingen over Shiny Happy People, maar deze plaat zet hem voor mij als muzikant op de kaart. Helaas zal het aan de verkoopcijfers gaan liggen of hij deze kant op zal blijven gaan. Ik hoop het van harte want deze plaat raakte mij een keer, daar waar zijn vorige werk mij eigenlijk net niet kon bekoren. Maar als ik dan een tip mag geven: Luisteren die plaat!
Luistertip: nr. 1 If I was your vampire

No comments:
Post a Comment