Wednesday, June 27, 2007

New Rave, New wave & Cool Brittania



Misschien is zojuist de eerste golf van wat New Rave genoemd wordt al wel over Nederland heen gelopen. Wat New Rave is, is niet zo makkelijk te zeggen want van Jamie T tot Enter Shikari...als het brits is en een beetje electronica bevat is het al New Rave. Misschien is het beter te spreken van een nieuwe britpop wave.


Goed, laten we beginnen met wat we al kennen. Jamie T is een singer/songwriter die zich het typische Grime accentje eigen gemaakt heeft. Omdat het hem niet lukte om te zingen en gitaar te spelen tegelijk besloot hij maar een basgitaar ter hande te nemen. Dit resulteerd in een aparte stijl met pakkende nummers. De niet helemaal zuivere zang is juist een toevoeging aan zijn geluid.


Enter Shikari combineert rave synths met hardcore punk en doet dat op een uiterst pakkende wijze. De synths geven de muziek net dat stukje toegankelijkheid dat het nodig heeft om uit de underground omhoog te komen. Interessant is overigens dat de band alles zelf gedaan heeft. Hun opvolger lijkt ook al klaar te staan in de vorm van The Gallows met hun nieuwe plaat "Orchestre of Wolves". Hierop zijn de synths wel naar de achtergrond maar ergens verstopt zijn ze er.


De discopunk van bands als the Klaxons zal ook niemand meer onbekend zijn. Dat je niet eens Engels hoeft te zijn om bij deze golf te horen maken bands als the Gossip wel duidelijk. Waar deze bands in eigen land niet echt vooruit lijken te komen, worden ze door smaakmaker NME aanbeden in Engeland.

Maar wat staat ons nu dan nog te wachten? De zoete singer/songwriter Jack Peñate? De discofunk van de New Young Pony Club? De ravedance van Hadouken!... The Holloways, the wombats, the Twang, the Horrors... Het lijkt in ieder geval tijd om eens minder naar de overkant van de oceaan te kijken en meer naar de overkant van de plas water die de Noordzee lijkt. Want de conservatieve Amerikaanse popscene lijkt niet de progressie en variëteit te bieden die Engeland heeft. Zowieso worden de interessante Amerikaanse acts wel via Engeland Europa in gelanceerd.

mijn bron voor nieuwe bands: NME

Sunday, June 10, 2007

Marilyn Manson..


Zelfs de antichrist kan huilen als zijn liefje hem verlaat... Helaas heb ik die zin in verschillende vormen de laatste tijd in nagenoeg elke recensie gelezen over de nieuwe plaat van Manson "Eat me, Drink me". Een plaat die misschien meer aandacht verdiend op zichzelf dan het liefdesleven van zijn maker. Goed, ik heb deze plaat ook geluisterd zonder me verder te veel in de expressieve component te verdiepen want ik zou net zo goed geen gezeur over mijn eigen liefdesleven, of het gebrek daaraan aan moeten horen dus naar de plaat.
Mijn hernieuwde interesse in Marilyn Manson heeft misschien ook te maken met het zien van zijn optreden op Pinkpop 2007 waar ik dus aanwezig was. In plaats van de shockrock act waar hij bekend om staat was er een heus optreden aan de gang waarbij nog muziek gemaakt werd ook. Dit is ook wel wat overeenkomt met de nieuwe plaat. De shock boodschap is weg en heeft plaats gemaakt voor muziek die op zichzelf mooi is. Van opener 'If I was your vampire" tot titelnummer "Eat me, drink me" is het een plaat die geluisterd wil worden. Nee, het is geen vrolijke meezinger geworden. De melancholie druipt er van af met het beklemmende, donkere stemgeluid van Manson en de daarbij horende gothic rock. Gothic Rock? Waar zijn die industrial beats heen? Juist! Deze hebben plaatsgemaakt voor het nieuwe geluid van Marilyn Manson met een spookachtige synthesizer. Single "Heart Shaped Glasses" heeft een ruwe kracht in zichzelf en klinkt wanhopig. Sommige nummers verbazen echt zoals "Red Carpet Grave" wat niet tot lucht happen toekomt, of de ballade "Just a Car crash away" en het slepende "They said Hell 's not hot".
Helaas zijn de nummers "Are you the Rabbit" en "You and me and the devil makes three" de tegenvallers van de plaat, die opvallend genoeg juist klinken als de oude Marilyn Manson.
De Antichrist zal nooit gaan zingen over Shiny Happy People, maar deze plaat zet hem voor mij als muzikant op de kaart. Helaas zal het aan de verkoopcijfers gaan liggen of hij deze kant op zal blijven gaan. Ik hoop het van harte want deze plaat raakte mij een keer, daar waar zijn vorige werk mij eigenlijk net niet kon bekoren. Maar als ik dan een tip mag geven: Luisteren die plaat!
Luistertip: nr. 1 If I was your vampire