KRAK!

Het is moeilijk voor te stellen, maar poëzie is nog steeds best hot in Nederland. Niet onder een groot publiek, maar wel stiekem lijkt het een wat breder publiek te worden. Als amateur dichter en liefhebber ben ik zelf zelfs lid van het blad Krakatau. Onlangs heeft het tijdschrift een verandering van design doorgemaakt. Voorheen zag het er toch wat fout uit met glimmende kaften die vaak door het materiaal er een beetje amateuristisch uit zagen en niet echt een karakter uitstraalden.

Het nieuwe design wordt verzorgd door Meinhard en Nicole (helaas geen website). Dit lijkt een ware opleving voor mij als lezer in de 42ste editie die met te gek artwork opgeleukt wordt en een sferische ondersteuning geeft voor de gedichten. Dichters als Krijn Peter Hesselink, een recensie van Abelkader Benali en de vaste opener en afsluiter van hoofdredacteur van Peter de Groot maken een strak nummer van nummer 42 dat laat zien dat poëzie nog lang niet dood is.

'Mijn alterego,' moet ik in alle ernst
hebben geantwoord toen jij even
weg was en Luuk vroeg

wie je was

'En ze heeft al een vriendje,' moet ik in één adem
hebben toegevoegd. De volgende ochtend
weigerde ik in je te geloven

Ik kende je niet, ik danste op
je lippen, ik zong
me je mond in.

Nu denk ik vaak
aan je terug. Nu weet ik
niet aan wie.

Gat in mijn herinnering - Krijn Peter Hesselink

Krakatau is te bestellen via de website